کد مطلب:3767
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:17
به چه علت دولت اجازه هيچگونه مخالفت عملي را به افراد جامعه نمي دهد؟ منظور مخالفت عملي در برگزاري تظاهرات و تحصّنها و از اين قبيل برنامهها ميباشد.
بر اساس و مبناي پذيرفته شده در همه حكومتهايي كه به اصطلاح رعايت دموكراسي در آن مي گردد براي مخالفين حكومت يا كساني كه در اقليت قرار گرفتهاند، قانوناً راههايي براي ابراز عقيده در نظر گرفته شده است تا حدي كه ضرر به حكومت اكثريت نزند و به منزلة مبارزه عملي عليه حكومت محسوب نگردد و تنها جنبة ابراز عقيده و اظهار نظر داشته باشد فلذا تحصّن در هيچ حكومت ليبراليستي هم جنبة قانوني ندارد بطوري كه قانوناً مردم مجاز باشند چرخه هاي اقتصاد و جريان طبيعي امور را متوقف كنند و تا خواسته هاي آنها بر آورده نشده دست از تحصّن بر ندارند. افزون بر اين در اسلام و حكومت اسلامي كه مسائل معنوي و تربيتي، اساس حكومت را تحت الشعاع خودقرار مي دهد و مانند حكومتهاي دموكراسي ساير كشورها تنها به رضايت اكثريت بسنده نمي كند محدوديتهاي ديگري نيز وجود دارد، بهگونه اي كه اجازه نشر عقايد باطل و فرهنگ مبتذل را نيز نمي دهد در اين رابطه به سخني از آيت الله مصباح يزدي توجه فرماييد:
همگان مي دانند آزادي مطلق و بي حد و مرز معنا و امكان ندارد و آزادي عمل و بيان و آزاديهاي اجتماعي و سياسي بهر حال حدودي دارند. ما معتقديم حد آزادي، مصالح واقعي جامعه- اعم از مادي و معنوي- است و اگر كاري بر خلاف قوانين اسلام بود هرگز آزاد نخواهد بود... در اسلام گفتن و شنيدن و خواندن و ساير اعمال احكامي دارند ... از جمله مهمترينوظايف دولت اسلامي نيز همين است كه براي رعايت مصالح مادي و معنوي و اخلاقي شهروندان و مردم مسلمان، از حركتهاي خلاف اسلام و منكرات در عرصه هاي مختلف فرهنگي، مطبوعاتي، اجتماعي ، سياسي و اقتصادي جلوگيري نمايد، قرآن فرموده است: و البته (خدا) در كتاب (قرآن) بر شما نازل كرده كه: هرگاه شنيديد آيات خدا مورد انكار و ريشخند قرار مي گيرد، با آنان منشينيد تا به سخني غير از آن در آيند، چرا كه در اين صورت شما هم مثل آنان خواهيد بود... آنچه از اين آيه نتيجه مي گيريم اين است كه پاي هر سخني نبايد نشست، و حتي با هر كسي نبايد نشست و برخاست نمود . هر سخني را در هر محفلي نمي توان ، و نبايد گفت ،و هر مطلبي را ـخصوصا در سطح كلان و در حد روزنامه و مجلات و رسانههاي عمومي ـ نبايد نوشت يا خواند . (1)
بنابراين آزادي راهپيمايي و تحصن در حدود قوانين نظام اسلامي بايد باشد و تا آنجا كه ما اطلاع داريم در حدود قوانين اجازه به چنين برنامه هايي داده شده است، اگر مورد خاصي مورد نظر جنابعالي بود بايد بررسي شود .
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1ـ نساء /140
2ـ پرسشها و پاسخها (آزادي و پلوراليسم)، ص 50 و 51
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.